1 Kasım 2011 Salı

Hayalden gerçeğe ~~


Hayalden Gerçeğe Güney Kore ~~
                                                   Hani yazmıştım ya giderken hayal ettiğimden farklı bir yerle karşılaşmaktan… Hayal kırıklığına uğramaktan… Ya da hayallerimi gerçekleştirdiğim için dönünce amaçsız kalmaktan… Ve dahası… Ne çok korkmuşum öyle… Doğru, hayat dizilerde gördüğümüz senaryolarla tabii ki dolu değil. Hayal ettiğimin de ötesinde bir ülkede 25 gün öyle çabuk geçti ki.
Ve ben şu an gitmeden önceki beni düşünüyorum… .Geçen sene bugün Güney Kore sadece hayalden ibaretti benim için. Ancak yıllar sonra gerçekleştirilebilecek bir hayal. Öyle çok istemiştim ki… Ve O bana nasip etmişti. Bir gün gidebileceğimi biliyordum ama bu kadar erken ve ansızın olması hayallere duaya sabra olan inancımı bin kat daha arttırdı. Demek ki tüm kalbinle isteyince oluyormuş dedim, öğrendim. Şimdi nasıl dua edileceğini biliyorum. Ve tüm kalbimle eskisinden de kuvvetli bir arzu ile dua edip inanıyorum. Tam şu an param yok daha işim yok borcum var… Ama inanıyorum ailemi de maddi manevi tüm huzura Rabbimin izniyle kavuşturup oraya geri gideceğim.
Bu eskisinin yanında tanımlanamayacak büyüklükte olan isteğim kalbime oturup her an her saniye dua olarak Rabbime yükseliyor. Allah ömür verirde yaza ulaşırsam güzel şeyler yapmak adına hayatımı gidip orada harcayacağım…İnşallah…

Uçaktan ilk anılar

Koreye Giderken Uçaktan İlk Anılar~~
İlk olarak internetim olmadığı için söz verdiğim halde sizlerle anılarımı paylaşamadığımı söylemek isterim, döneli bir ay oldu nerdeyse. Ve yazılarımı ayrıntılarıyla sizlerle yaylaşacağım yavaş yavaş inşallah. Yaşadığım her mutlu anı ayrıntılarıyla anlatacağım~~ şimdiden teşekkürler^^


06.09.2011 / Salı
18.30
Uçaktan ilk anılar~~
Yıllardır hayalini kurduğum Güney Kore yolculuğum bugün saat 16.45’de uçağa binmemle başladı. Tahminlerime göre Türkiye sınırlarını ya geçtik ya da geçmek üzereyiz. Hiç bu kadar çok Koreli ile birlikte olmadım desem yalan olmaz çünkü tek bir Türk bile görmedim uçağa binen. Ve uçağa binenlerin %90ı 50 yaş üzeri. Bu arada pek güler yüzlü olduklarını söyleyemem. Orada tanıştıklarımın böyle olmamasını diliyorum.
Bu arada beni uğurlamaya gelen arkadaşlarım vardı. Kübra Nisa Ayşenur Hatice Tuba… Sadece kısa bir süre içinde olsa onları görmek bana mutluluk verdi. Yerimde olmayı dilediklerini biliyorum bende onlarla beraber gidebilmeyi isterdim. İnşallah onlarda bir gün hayallerimizin bir olduğu Güney Kore’ye gitme şansına sahip olurlar.
Gün batımına doğru ilerliyoruz. Ay çoktan göründü, bulutlar ise kızıllaşmaya başladı. Keşke kara yolundaki gibi tabelalar olsaydı. Çin’e 200km~ Tayland’a 100 km~ gibi Çünkü nerede olduğumuzu çok merak ediyorum. Aşağısı sulak bir yer 3’er 5’er km ara ile su birikintileri ve bunları birbirine bağlayan kanal ya da nehir tarzı akıntılar var.
Kaç saat gece yaşayacağım? Şu an geceye doğru ilerliyoruz. Düşününce derin aslında o kadar tuhaf ki. 10 saat içinde bir gün sonraya gideceğim^^
Tam uçağın kanadının başlangıcında cam kenarında oturuyorum. Her şey o kadar güzel görünüyor ki. Google map gibi: D