KORE YOLCUSU VAR ^.^ GİDİYORUM ~~

Evet doğru okudunuz... Ben; yıllardır hergece yatağına yattığında Kore ile ilgili hayaller kuran, yediği içtiği Kore olan... Habire gidemiyor diye ağlayan... İşte ben şimdi dualarımın sabrımın karşılığını aldım... Hiç olmadık zamanda tamda ümitlerimin tükendiği, gizli gizli ağladığım zamanda Rabbim bana karşılığını gönderdi... Şaka gibi geliyor hala inanamıyorum. Ne yazacağımı ne diyeceğimi bilemiyorum. 1 hafta önce pasaportumu aldım inanamadım. ''Bekle Tuğba, bileti alınca inanırsın'' dedim.... Bugün biletimi aldım... Ve ben hala 6 eylülde Koreye gitmek üzere uçağa bineceğime inanamıyorum. Eskiden düşündüğümde Koreye gidiceğimi, kalbim pırpır atardı kesin ağlarım derdim. Ama  şu an o kadar farklı hisler içindeyim ki. Mutlu... ama hafif ürkek korkak endişeli... Bir sürü tuhaf hisle doluyum. Sanırım anladım kısa süre sonra nedenini. Hep hayal kurdum... Koreyi zihnimde öyle büyüttüm ki sokak sokaka çizdim kendimce. Rüyalarımda gittim hep... Sanırım bilinçaltında gidipde rüyalarımda hayalini kurduğum ülkeyle karşılaşamamaktan korkuyorum. Hayal ettiğim gibi insanlarla tanışamazsam diye endişeleniyorum. Şimdi rüya bitti, herşey yaşadığım hayat kadar gerçeğe dönecek. O zaman ben dönünce neye kavuşmanın arzusuyla hayata tutunacağım? Ya yıllarca ağlamamın dua etmemin boşa gittiğini düşünürsem? Böyle binlerce soru zihnimde dolaşan... Biliyorum ! Şu an yazımı okuyanlar belkide ''ne nankör kız biz gidemiyoruz şuna bak hem gidiyor hem sevinmiyor'' diyebilir... Bende olsam derdim eskiyi düşününce... Ama inanın öyle olmuyor. İnanamıyorsunuz iş gerçeğe dönünce endişeler sorular düşünceler sizi rahat bırakmıyor. Sanırım 7 ekim sabah 8 de oraya vardığımda inanacağım gidişimin gerçekliğine , çünkü uçağa binsemde inanamam gibi geliyor.

 Diyorum yaaa , belki dünyada benden cok isteyen yoktur gitmeyi heralde diye bile düşünürdüm sürekli. Ama şimdi böylesine uzak gördüğüm şeyin elimdeki bir a4 kağıdına sığdığını görmek... İnanın yaşanmadan anlaşılmıyor. Bilete bakıp bakıp gülümsüyorum deli gibi. Nasıl yani gerçek mi diye tekrarlayıp duruyorum. Mutsuz değilim aksine çok mutluyum hemde çok , tek endişem hayallerimde yaşattığım beyaz atlı premsim Korenin beklediğim gibi olmaması. Umarım herşey çok güzel olur.

 pasaportum

 bilet param(dı)

biletim

ps= diğer yazımda gidişimn gerçeğe dönme aşamalarını anlatacağım, takipte olun =)